28 Şubat darbesinin 20 yıl dönümündeyiz. Bu yirmi yılda nelerin değiştiğine baktığımızda gördüğümüz manzarayı 3 gün önceki bir gazete manşeti çok net bir şekilde anlatıyor, HİÇ..

     Yirmi yıl öncesine göre değişen tek şey; o dönemde “genç subaylar rahatsız” iken şimdi sadece onlar değil tüm ordu rahatsızmış, onun içinde “karargah rahatsız” manşeti atılmış.  Eskiden bir kısım askerler basın üzerinden seçilmişlere ayar verilmesine karşı çıktığı sadece “genç subaylar” rahatsız olduğu anlatılırken, şimdi top yekun karargahın rahatsız olduğu anlatılıyor.

    Üstelikte bu manşet; henüz üzerinden 6 ay geçmiş bir kanlı darbe girişiminden sonra atılıyor, tamamen ülke yönetimine esaslı bir gözdağı vermek için. Bunu manşeti atanlarda attıranlarda çok iyi biliyorlar. Umarız ki bu manşete muhatap olanlarda durumun vahametini anlayıp derhal en zecri tedbirleri alarak bu manşeti atanlardan da attıranlardan da hesap sorarlar.

     Bana göre bu bir “yoklama” sınamadır. Bu manşetle hem hükümetin, hem de sivil siyaset ile toplumun tepkisi ölçülmek istenmiştir. Toplum olarak, sivil toplum teşkilatları, sivil siyaset, medya ve özellikle yargı ile hak ettiği tepki verilmezse darbeciler ve arkasındaki güçler bu fikirlerden caymayacaktır.

     Unutmayalım ki; geçmişteki darbelerde de bu kabil yoklamalar çekilmiş, ancak toplum birlik olup etkin bir tepki vermeyi başaramadığı, sivil toplum örgütlerinin bildirileri ile darbecileri desteklediği, basının darbe kışkırtıcılığı yaptığı yargı darbecilerden brifing alıp onların emrine girdiği için darbeler gerçekleştirildi.

    Daha önce yaşanan tüm darbelerde bırakın darbeye karşı çıkmayı koro halinde darbecilere teşvik alkışları yapıldı. Adına “beşli çete” dedikleri; işçi, işveren ve esnaf teşkilatları darbenin mimarı olmuşlardı. Sadece onlar mı? Adını “dini cemaat” koyan bir alay oluşumda darbeye destek çıkmıştı.

    Artık darbeciliğin bu ülkede hiçbir derde deva olmadığı anlaşılmalıdır. Bunu toplumun tamamının özümseyip özümsemediğini anlamanın basit bir yolu var. Geçmişte darbeye destek ve teşvikçi olmuş çevreler bu manşetler karşısında suskunluğa bürünürse, TÜSİAD, TOB, Basın konseyi, siyasi partiler sessiz kalırsa darbe destekleniyor demektir. Nitekim aradan 3 gün geçmesine rağmen bir ses çıkmadı.

    O zaman iş hükümete ve yargıya düşmektedir. Derhal soruşturma açıp gazetenin manşeti neden ve kimlerin isteği ile attığı meydana çıkarılıp gereken cezayı vermelidir. Hem de ibretlik bir ceza...

     15 Temmuz'dan sonra artık darbe olmayacağı, olamayacağı beklentisine girmiştik. Ancak görünen o ki; bizde bu idari yapı, doğumuzda İran-Rusya, batımızda Avrupa, tepemizde de ABD olduğu müddetçe biz darbelerden kurtulamayacağız. Komşuları değiştiremeyiz, ama idari yapıyı değiştirmek elimizde. Onun içinde 16 Nisan önemli bir şans... artık bu vesayetçi köhnemiş düzenden kurtulalım.

      Selamlarımla....