12 Eylül 2010. Tarihinde yapılacak olan kısmi anayasa değişikliği oylamasında neden evet diyeceğimi daha önce yazmıştım. Ancak meramımı yeterince açık anlatamadığım yeniden bu konuya değinmek istedim.

              Bu değişikliği türlü engellemelere ve sıkıntılara rağmen TBMM den geçiren, AYM den geçebilmesi için günlerce bekleyerek nihayet halkın önüne getirmeyi başaran iktidar partisinin Bolu da ki milletvekilleri, belediye başkanları, il yöneticileri öyle anlaşılıyor ki yapılan işin önemini küçümsüyor göründükleri için yeniden işin önemi hakkında birkaç söz söyleme gereği duydum.

             Şunu söylemeliyim ki Bolu da en büyük çalışmayı Ana muhalefet partisinin il başkanı ve ekibi yapmakta. Nitekim genel merkezleri de İlimize özel bir önem vererek açık hava toplantısı düzenlemektedir. İktidar partisi ise her seçim çalışmasında olduğu gibi umudunu yine Başbakanımızın “one menshow” una bağlamış görünmektedir. Öyle ya nasıl olsa bundan önceki seçimleri de tek başına tüm yurdu dolanarak almamışımıydı. Bu defa neden aynısı olmasın?

              Bana öyle geliyor ki belki yurt genelinde yine aynı netice olur ama Bolu da bu sefer beklenilenin olmama ihtimali olma ihtimalinden daha az görünüyor. Gerede de ki durum burayı ne kadar etkiler bilemem ama Bolu da ki iktidar partisinin dişe dokunur bir çalışması görünmüyor.(Eğer hayır oyları Bolu da evet oylarını geçerse başbakan bunun faturasını birilerine kesebilir.)

              İşte bu nedenle 12 Eylül’ü en yakından yaşamış, o günlerin karabasan gibi toplumu nasıl politikasızlaştırıldığını görmüş, Yüksek yargının darbeler karşısındaki pozisyonuna fazlası ile üzülmüş bir insan olarak iktidar partisinin kimi politikalarını hiç benimsemeyen ve bu partiye oy vermemiş olan bundan sonrada vermeyi düşünmeyen birisi olarak diyorum ki;

              Bu anayasa değişikliği fırsatı çok önemlidir. Eğer abartıyor demezseniz bence bu fırsat kaçarsa bir daha meşru zeminlerde anayasa yapmak hayal olabilir. Yapılan değişiklik bizi tatmin etmeyebilir. Yetersiz olabilir. Ama unutulmamalıdır ki kısa bir süre önce politikacılardan bazıları “bu meclis anayasa yapamaz. Ya kurucu meclis ya da devrim yapan bir meclis anayasa yapar” denilmekte idi. Beğenelim ya da beğenmeyelim demokrasi gereği seçilmişlerin anayasal kurallara dayanarak yaptığı “sivil” değişikliklere evet dersek daha demokratik anayasaların önü açılmış olacak, hayır dersek yeni anayasa için yeni darbeler beklemekten başka çare kalmayacaktır.

                Denilebilir ki; Artık darbe dönemi bitti bundan sonra darbe olmaz.

O zaman da bu kilitlenme nasıl çözülecek. Çünkü bu anayasa ile daha fazla yaşamamız, Demokrasimizi geliştirmemiz mümkün görünmektedir. Bazılarımız

mevcut durumdan yani moda deyimi ile statükodan memnun olabiliriz. Ama büyük çoğunluk bu düzenden memnun değil. Gayr-i memnunlar değişim için son fırsat. Unutmayalım. Selamlarımla…