Malum, cumhurbaşkanlığı seçimleri var. İktidar partisi kimseye muhtaç olmadan kendi adayını gösterip seçtirme ihtimaline en yakın parti. Diğer partilerin toplanıp, fikir ayrılıklarını, ideolojilerini terk ederek, bir adayın arkasında birleşseler bile kendi adaylarını cumhurbaşkanı seçtirmeleri çok zor görünüyor.

       Ak parti dışında kalan partilerden birleşme ihtimali olan iki parti var. Biri CHP diğeri MHP, bu iki parti zaten birkaç seçimden beri gizli bir ittifak gerçekleştirmişti. İttifak her geçen gün daha da görünür hale geldi. Nitekim 1 Haziranda yapılan seçimde de artık iyice kesinleşti. İttifak provaları artık başarılı olmuştu, sıra büyük ittifakı tabanlarına anlatıp, onları ikna etmeye gelmişti.

       Sahneye matematik formüleri ile ünlü Devlet Bahçeli çıktı. İki tane üçgen çizerek işi halletti. Başbakanın karşısına halkın %65inin oyunu alacak bir çatı adayı bulunup, seçim alınacaktı. Bulunan bu aday çatıya çıkarılacak,  sonrada millete bu adaya oy verin denilecekti. Ama çok önemli bir sorun vardı. Böyle bir adayı nasıl bulacaklardı.

         Arayışlar başladı. Döneminde darbeye destek veren eski cumhurbaşkanına gittiler. Yetmedi, kafalarına anayasa fırlatan zata gittiler. Yetmedi, meclis dışındaki partilere gittiler. Oda yetmedi. Şimdi her halde gazete ilanı verecekler. Bu arada bazı isimleri yağlanıp, cilalanıp ortaya atılmaya başladılar. Bu isimlerin hepsinin ortak yanı, geçmişte başbakana ve Ak partiye karşı seçim kaybetmiş kişilerdi.

        Kaybedileceğini bile, bile iddialı laf ederek seçim kazanılacağına inanmadıklarına göre bunu neden yapıyorlar? Göle maya çalan Nasrettin Hocanın torunlarıyız, bunu anladık. Ama hocanın millete “olmaz”ı göstermek istediğini anlamalarını beklerdik. Bunu anlamamışlar.

        Devlet Bahçelinin özelliklerini saydığı bir adaya CHP tabanının oy vereceğini düşünmek bu toplumu yeterince tanımamak demektir. Keza CHP tabanının isteyerek, huzur duyarak oy vereceği adaya da MHP tabanı oy vermez. Gerçi ideolojik olarak her iki parti de devletin kurucu ideolojisini benimsemiş durumda. Fakat bunu seçim meydanlarında açıkça dillendiremiyorlar. Şayet bunu avunacak olsalar ikisi de belki barajın altında kalacak. İki partinin ortak ideolojisini milletin çok büyük bir bölümü istemiyor. Bu dünde böyleydi. (Yaşı müsait olanlar güven partisini hatırlarlar.) 

      Nitekim 1995 seçimlerinde CHP Baykal ile bu söylemi dillendirdiği için, MHP de eski savcı Nusret Demiral ile bunu dillendirdiği için ikisi de barajın altında kalmıştı. O günden sonra üzerine basa, basa laiklik ve Atatürkçülük edebiyatı yapamamışlardı. Şimdi de laiklik adına oy istemeyeceklerine göre ortak yönleri kalmıyor. Her iki parti tüm tabanlarını Tayyip Erdoğan karşıtlığı ortak paydasında birleştirse bile gene de ak partinin oyuna yetişemiyorlar. Geriye BDP kalıyor. O da bunların adayına oy vermez.

      Eğer paralel yapıya umut bağlıyorlarsa bunda da yanılıyorlar. Paralel yapı, aylardır dağılma sürecine girmiş durumda. Ağustos ayına kadar geriye ne kalır bilinmez.

       BBP ve SP oylarının laikliği savunan kurulu düzenden ve resmi ideolojiden yana tavır alacak bir adaya destek vermesi pek ihtimal dâhilin de görünmüyor. Genel merkezleri bunu tabanlarına dikte etse de tabana sözünü dinletebilecekleri akla uzak geliyor. Mahalli seçimlerde denendi fakat bunda başarılı olunamadı.

      Ortak adayın güney doğudan oy alabilmesi için çözüm sürecini desteklemesi ve bunu açıkça ilan etmesi gerekir. Bunu yapan bir adaya zaten CHP ve MHP kurumsal olarak oy vermez. 

      Oysa Ak parti adayı hem kendi oyunu alır, hem de BDP, dışındaki Müslüman Kürt seçmenin oyunu alır. SP ve BBP seçmeni de kendisini CHP ve MHP ortak adayından çok Ak parti adayına yakın hissedeceği için tıpkı 12 Eylül 2010 referandumundaki gibi sağ seçmenin tamamının oyunu alarak seçimi kazanır.

      CHP ve MHP çatılara çıkıp, orada düşme tehlikesi yaşayacaklarına, halkın iradesine saygı gösterip, kendi kulvarlarında yarışsalar daha akıllıca iş yaparlar. Havalar yağmurlu çatılar kaygan ve dik olur, ayakta durmakta zorlanırlar. Hepsi birden çatıdan düşerlerse yaralanıp sonraki yarışlarda yarışamazlar. Madem yükseğe meraklılar terasa çıksınlar. Nasıl olsa millete bir asırdan beri tepeden bakmaya alışmışlar. Seçimler olur onlarda; “millet cahil, göbeğini kaşıyor, bidon kafalı, onlar her şeye müstahak” diye kendilerini avuturlar.

      Selamlarımla…