Kuruluş aşamasını tamamlayıp, ilk seçimlere girdiği günden beri başörtüsü sorununu çözeceğini vadeden, bununla da yetinmeyip “başörtüsü problemini çözmek namus borcumuzdur” diyenler onlardı.

         Ama aradan bunca zaman geçmesine rağmen “sakat” bir anayasa değişikliğinden başka bu konuda hiçbir adım atmadı. Attığı o adımı da MHP’nin sıkıştırması ile attı. Onu da çözüm için değil, çözümsüzlüğü perçinlemek için yaptıkları sonradan meydana çıkmıştı.

         Şimdi aynı durum tekrarlanıyor. CHP’nin engelli İstanbul milletvekili protezli ayağı ile meclise girip kendisi ve meclis açısından, hiçte hoş olmayan bir görüntü yaşanınca, meclis iç tüzüğünde, değişiklik yapılarak kadın milletvekillerine pantolon giyme serbestîsi getirmek için çalışma başlatılmıştır. BDP milletvekilleri de, bu değişiklik yapılırken dindi inanç sebebiyle başörtüsü örtmenin de serbest olması teklifini getirdi.

         Ne olduysa o zaman oldu. Kurulduğu günden, bu güne kadar 10 seneden fazla bir zamandan beri, çok büyük bir çoğunlukla iktidarda bulunmasına rağmen, Müslümanların din özgürlüğü konusuna hiçbir iyileştirme getirmeyen ve getirmeyi de düşünmeyen Ak Parti, bu duruma çok sinirlendi. Daha önce komisyonda kabul edilip, pantolona özgürlük getiren teklifi de hemen geri çektiler.

         Düne kadar bu meseleyi çözmek için toplumsal uzlaşı bahanesi arkasına sığınan iktidar, fena yakalandı. Bu defa da kendisi yapmaya yanaşmamasına rağmen yapmak isteyenlere de, engel olma noktasına geldi. BDP’lileri “Zerdüşt dini” ne mensup olmakla suçluyor. Daha öncede başörtüsüne karşı olanlar, savunanları samimiyetsizlikle suçlamışlardı.  

         Aslında anlaşılan o ki, iktidarın iddia ettiği gibi bu meselede çözüm o kadar da zor değilmiş. Eğer iktidar çözmek istese bu meselede bütün partilerin uzlaşmaya açık olduğu böylece açığa çıkmıştır. Oysa iktidar partisi bu mesele ile bir seçim dönemi daha geçirip, bu meseleyi kullanarak bir seçim daha kazanmak isterken suçüstü yakalanmıştır.

         Artık iktidar partisi ve onun yetenekli hatipleri, seçim meydanlarında; “aaah, aaah sevgili vatandaşlarım” deyip karnından konuşarak bu meselenin çözümüne engel olan odaklar olduğunu ima edecek konumdan çıktıklarını kendileri de anlamış olacaklar ki; bu önerge karşısında çok fazla hiddete kapılarak teklifi hemen geri çektiler.

         Oysa maksadı “bağcı dövmek” değil “üzüm yemek” olan bir kimse bir iş oluruna girdiğinde onun önüne engel koymak yerine ona destek verir. Ama bu muhteremler bunu yapmadılar.

         Peki, bu mesele ne zaman çözülecek? Belli değil. İktidar partisi yetkililerinin ağızlarında ki baklaya göre yeni anayasa yapılınca bu mesele zaten çözülecek. O halde yasal çalışmaya gerek yok. Hepimiz biliyor ve tahmin ediyoruz ki, meclisin bu yapısı ile tam uzlaşma ile bir anayasa yapılması imkânsız gibi bir şey.

         İktidar partisinin de anayasa yapmaya pek istekli olduğunu söylemek mümkün değil. Çünkü son değişikliklerle iktidar partisi anayasayı kendi isteğine uygun olarak değiştirip, yargıyı istediği noktaya zaten getirdi. Bundan sonra olsa da olur. Olmasa da olur.

         Eğer anayasa değişikliği istediği gibi olmazsa seçimlerde başörtüsü mağdurlarına dönüp, “ ben anayasaya koyacaktım. Ama diğer partiler anayasayı yaptırmadı.” Diye şikâyet edecekken BDP’liler belki bilerek belki bilmeyerek bir oyunu bozdular. Bir istismara son verecek hamleyi yaptılar.

         Ak parti şimdi bir samimiyet sınavında. Ya bu teklifi komisyonda kabul edip, bu müzmin sorunu çözüp, samimiyet sınavını verecek ya da samimiyetsizliğini ispat edecek.

         Benim tahminim iktidar partisi buna yanaşmayacak. Kendisine ve dayandığı güçlere güvenerek, bu meseleyi çözümsüz bırakmak için engelli milletvekilinin problemini bile görmezden gelecektir.

         Samimiyet sınavını kaybetmek üzereler. Umarım bizi utandırırlar.

         Selamlarımla…