Dünyanın her tarafında yaşayan Müslümanların ferdi yâda toplu olarak ibadet ettikleri yerlerin adı, mescit veya camidir. Genelde sadece beş vakit namaz kılınan yerlere mescit, beş vakit ve Cuma, bayram namazları kılınan yerlere cami denir. Mekke deki Mescidi Haram nasıl Allah’ın evi ise, yeryüzündeki bütün mescit ve camiler de Allah’ın evleridir. Mescit ve camiler mescidi haram’ın birer şubeleri mesabesindedir. Hepsi de Allah’ın yeryüzündeki evleri olması hasebiyle muhteremdir. Saygıya değerdir. Cami ve mescidlerin iç ve dış temizliğinin yapılması, eskiyen yerlerinin tamir ve bakımının yapılması, ibadet kapsamında yer alır.

                        Mescit ve camiler Allah’ın isminin anıldığı, yerlerdir. Namazların kılındığı, itikâf yapıldığı, Kur’an okunduğu, ilmi müzakereler yapıldığı, tefekkür edildiği yerlerdir. Müslü manlara vaaz ve irşat yapıldığı yerlerdir. Mescit ve camilere girerken ve çıkarken ihtiyaç dışında konuşulmaması, yapılan vaazların dinlenmesi, okunan kur’an-ı kerimin dinlenmesi, etrafımızda oturanların rahatsız edilmemesi, cami adabına uygun bir haldir. Aynı zamanda ibadethanelere giderken elbiselerin temiz olmasına dikkat edilmesi gerekir. Buralarda ruhen mutmain olmak için tefek kür ve zikre önem vermek lazım gelir. Dünya işlerinden sıyrılıp Yüce Allah ile iletişim kurmak adına, O’na olan kulluğun gereğini gerçek yönüyle yapıp yapmadığımızı muhakeme etmemiz önem arz eder. Müslüman camide zikir halinde bulunduğu süre içinde Allah ile beraberdir.  

                       Peygamber (sav) efendimiz,” Müslüman’ın camideki hali, balığın sudaki hali gibidir” buyurarak, Müslümanın camide, balığın suda rahat ettiği gibi rahat etmesinin gereğini vurgulamıştır. Müslüman camide huzur bulmalıdır. Yaratanı ile birlikte olabilmenin hazzını tatmalıdır. Bunun için de masivayı (Allah’n dışında her şey)  terk etmelidir. Bu hususta Hz Ali efendimizi örnek almalıyız. Hz Ali, ayağına batan çivinin çıkarılması esnasında acısına dayanamayıp der ki, ben namaza durunca onu çıkarın. Hz Ali namaza durunca ayağından çiviyi çıkarırlar. Burada anlatılmak istenen durum, cami ve mescitlerde olduğumuz zaman, dünya ve dünya işlerini terk etmektir.

                       Yüce Allah Kur’anı Kerimde şöyle buyurmaktadır.” Allah’ın mescitlerinde onun ismini anmaktan alıkoyan ve oraların harabe hale gelmesine çalışandan daha zalim kim olabilir.? Bunlar oralara ancak korkarak girebilirler. Onlar için dünyada rezillik vardır. Ahirette ise, büyük bir azab vardır.” Bakara, 114. Cami ve mescitlere saygılı olmak, bu mekânlara giden, buralarda ibadet eden Müslümanların hiçbir şekilde rahatsız edilmemesi esastır.

                       Yeryüzündeki Allah’ın evleri, mescit ve camilerdir buyuran Peygamber efendimiz, buralara nasıl girilip çıkılacağını, buralardan nasıl istifade edileceğini de açıklamışlardır Mescit ve camilerde her mümin eşittir. İstediği yere oturma hakkı vardır. Camiye erken gelen ön safta, geç gelen ise arka safta oturması gerekir. Camiye geç gelenlerin cemaati rahatsız ederek ön safa gitmeye çalışması uygun değildir. Peygamberimiz (sav) efendimiz, camiye geç gelip cemaati yararak ön safa gitmeye çalışan sahabeyi uyarmışlardır.      

                       Camiye sağ ayakla ve besmele ile girilmeli, sol ayakla çıkılmalıdır. Camide kaldığımız süre içinde sessiz bir halde ibadetlerimizi ifa etmeliyiz. Ne bizi birileri rahatsız etmeli ne de biz, bizim dışımızdakileri rahatsız etmeliyiz. Camiden çıkınca, ifa ettiğimiz ibadetlerimiz bizleri huzura kavuşturmalıdır. Yaratanımızla konuşabilme halinden manen haz alabilmeliyiz. Buna her zaman büyük ihtiyacımız vardır. Camiden çıkarken ihtiyaç olmadıkça konuşmamaya dikkat etmeliyiz. Dünyevi işlerimizi dışarıda halletmeliyiz. Bilmeliyiz ki, cami ve mescitler, biz müminler için Yüce Yaratanla beraber olabildiğimiz ortak alanlarımızdır. En güzel şekilde değerlendirmek, o denli önemlidir.