Yeryüzünde hayatını idame ettiren her topluma,  Yüce Yaratıcı, emir ve yasaklarını bildirmek üzere peygamberler göndermiştir. Allah (cc) insanlarla kendi arasında elçilik yapacak olan peygamberleri toplumun kendi içinden seçmiştir. Allah vahyini insanlara, peygamberler aracılığıyla bildirmiştir. İnsanların Allah’a teslim olabilmeleri, inançlarının gereğini hayata aktarabilmeleri, neyin hayır, neyin şer olduğunu idrak edebilmeleri için, bir yol göstericiye ihtiyaçları vardır.  İşte bu hidayet rehberleri peygamberlerdir. İnsanları yaratanla buluşturmaya vesile olanlardır.

               Böyle manevi bir güç sahibi olan, Allah’ın insanların arasından seçtiği, İslam’da en yüce mertebe olan peygamberlik görevi verdiği, değerli insanlara ( Allah’ın elçilerine) saygısızlık etmek, Allah’a saygısızlıktır. Peygamberi gücendirmek, Allah’ı gücendirmektir. Peygamberi sevindirmek, Allah’ı sevindirmektir. Yeryüzünde yaşayan hiçbir din mensubunun peygamberler hakkında ileri, geri konuşması edebe uygun değildir. Zira hiç birimiz, onlarla her bakından aynı seviyede değiliz.  

                Cahiliye Arap devrinde bile, putlara tapanlar, ezeli ve ebedi olan Allah’a olan saygılarını muhafaza etmişlerdir. Taptıkları putları, Allah ile kendi aralarında elçilik yaptığı inancındaydılar. Peygamberlerin şahsiyetlerini rencide edici söylem ve eylemlerde bir noktaya gelince geri duruyorlardı. İkaz edilince yanlış yaptıklarını idrak edebiliyorlardı. Günümüzde, özellikle batı medyasında kin ve nefret dolu duygularla evrensel Nebi Hz Muhammed Mustafa (sav) efendimizi gazetelerinde karikatürize edebiliyorlar. Bu durum evrensel ahlak değerlerine uygun değildir. Bir Peygamberi alay konusu yapmak, kişinin inancını tehlikeye koyar. Yüce Allah Kur’anında “ De ki, Allah’a ve peygambere itaat edin. Eğer yüz çevirirlerse şüphe yok ki, Allah kâfirleri sevmez”. Ali İmran, 32. Başka bir ayetinde, ise,”Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur. Kim yüz çevirirse (bilesin ki) biz seni onlara bekçi göndermedik”. Nisa, 80.

                 Yukarıdaki ayetlerden anlıyoruz ki, Peygambere saygı, Allah’a saygıdır. Ona isyan Allah’a isyandır. Durum böyle olunca, peygamberimizi alay konusu yapmak, itaatsizliği ortaya koyar. Adap kurallarına uygun düşmez. İnsanın yaratılış gayesiyle örtüşmez. Efendimizin manevi şahsiyetini rencide edici, söylem ve eylemlere ortak olmak aynı cümledendir. Bu hususta dikkatli olmak lazım gelir. Bizler,” La ilahe illallah Muhammed ün Resulüllah” diyerek Allah’a teslim olmuşuz. Mevla’mız bu cümleyi diliyle söyleyip kalben tasdik eden bireylere Müslüman adını vermiştir. Bizler Müslüman olarak Muhammed ümmetiyiz. Bu nedenle, ümmeti olduğumuz Peygamberimize yapılan saygısızlık bizleri üzer. Bu anlamda bizler peygamberimize yapılan olumsuz eylemin karşılığında, vicdani rahatsızlığımızı ortaya koymalıyız. Böylece bize düşeni yapmış olur, gerisini sahibimiz olan, Allah’a bırakırız. Allah Peygamberine hitaben( Ey Muhammed) “ Seninle alay edenlere karşı biz sana yeteriz” buyurmuştur. Hicr, 95.  Demek ki Allah, peygamberiyle alay edilmemesini, manevi şahsiyetini rencide edecek davranışlar, sergilenmemesini istememektedir. İnsan, inansın veya inanmasın, söz konusu peygamber olduğunda tutum ve davranışlarına dikkat etmesi, büyük önem arz etmektedir. İnsana yakışan medenilik de bu olsa gerek.    

Tahsin ÖTGÜÇ 

Müftü yardımcısı