Hz Muhammed (s,a,v) efendimiz, Mekke de Haşimioğlu mahallinde Rebiulevvel

ayının 12. günü, miladi olarak 20 Nisan 571 tarihinde dünyaya teşrif etmişlerdir. Onun  

Dünyaya gelişi, güneşin doğudan doğmasına benzer. Güneş doğduğu zaman karanlığın yerini aydınlık alıyor ise, Hz Muhammed’in doğması ile dünya, manevi karanlıktan aydınlığa kavuşmuştur. Hz Muhammed dünyaya geldiğinde Mekke’nin idaresi Abdülmüttalib’in elinde idi.Mekkede büyük bir sarsıntı meydana gelip Kabedeki putların parçalanarak yerlere savrulduğunu gören Abdülmüttalip, Amine validemizin evine gittiğinde torununun dünyaya geldiğini gördü..

 

Bu durum karşısında çok sevindi ve torununa Muhammed adını koydu.

Kabedeki putların parçalanmasına vesile olan sarsıntının torunun dünyaya gelişiyle yakından ilgisi olduğunun kanatına varmıştır. Muhammed ismi Kur’an-ı kerimde dört yerde geçmektedir.Muhammed. çok övülen anlamındadır. Abdülmüttalib yerdekiler ve göktekiler onu övsün diye Muhammed ismi koydum demiştir.

           

Hz Muhammed’in dünyaya gelişi esnasında bir takım mucizevî olaylar meyda

na gelmiştir. Beytullahın etrafındaki putların parçalanarak yerlere savrulmuştur. Kisranın sarayını sütunları çökmüş, Mecusilerin tapındığı ve bin yıldır yanmakta olan ateş bir anda sönmüştür.Seva gölünün suyu çekilerek kurumuştur.Bütün bu olaylar Hz Muhammed’in vasıtasıyla dünyadaki insanlık dışı hayatın değişeceğini, Hakkın bir gün mutlaka küfre galip geleceğini göstermekteydi. Öyle de oldu.      

            

Kur’an-ı Kerimde hateminnebiyyin diye zikredilen Hz Muhammed’in dünyaya gelişi, Allah’ın insanlığa bir lütfüdür. Çünkü onun doğduğu Mekkede halk tam bir karma kaşa içinde yaşıyordu. Kız çocukları diri diri gömülüyor. Kadın bir meta olarak kullanılıyor. Hiç bir hakkı yok. Zenginler fakirleri eziyor. Kuvvetli olanlar zayıfların hakkını elinden alıyordu..

 

İnsanların geleceğe güvenle bakmak gibi bir hakları bulunmuyordu. İşte bu olumsuz tablodan tüm insanlığın kurtulması için Allah, Hz Muhammed’i alemlere rahmet olsun diye göndermiştir.                

 

Babası Abdullah, oğlu dünyaya gelmeden önce ticaret için gittiği şamdan Mekke ye dönerken Medine’de vefat etmiştir. Babasından öksüz dünyaya gelen efendimiz Hz Muhammed’i Allah terbiye etmiştir. Hz Muhammed doğduğu zaman sütannesi Hz Halime dört yıl bakmıştır. Bu zaman içinde Halimenin evine bolluk ve bereket gelmiştir. Hz Muhammed  dört yaşında iken annesi Amine validemize teslim edilmiştir. Hz Âmine validemiz kocası Abdullah’ın kabrini ziyaret maksadıyla Medineye gitmişti. Ziyaretten sonra geri dönmek için yola çıktığında ebva denilen yerde Hakkın rahmetine kavuşmuştur. Bundan sonra bakımını önce dedisi Abdülmuttalip, daha sonra amcası Ebu Talip üslenmiştir. Ebu Talip efendimizin ticari hayata alışmasına ve Hz Hatice ile evlenmesine yardımcı olmuştur. Bu evlilikten efendimizin iki oğlu (Kasım, Abdullah) dört kızı (Zeynep, Rukiye, Ümmmü Gülsüm, Fatıma) dünyaya gelmişti. Hz Fatıma nın dışındakiler efendimizin sağlığında vefat etmişlerdi.                      

                   

Bu ayın 12 sini 13 üne (Pazarı, Pazartesi ye) bağlayan gece efendimizin dünyaya gelişinin 1443 inci seneyi devriyesidir. Çocuklarımıza efendimizin doğumunu anlatalım. Çocukları çok sevdiğini söyleyelim.. 

 

Ümmeti olarak onu anarken anlamaya çalışalım. Severken yine onu anlamaya çalışalım. Bilelim ki, insanlık ona her zaman muhtaçtır. Dünya ve ahiret saadeti onun ahlakında mevcuttur. Bu duygularla efendimizin kutlu doğumunun  ümmeti Muhammed ve tüm insanlık için hayırlara vesile olmasını Yüce Mevla’dan niyaz ederim.