Senegal’e mektup da nerden çıktı diyeceksiniz. Bunu ileride açıklayacağım. Önce Senegal’den biraz bahsetmek istiyorum.

Ülkenin nüfusu 11 milyon ve  başkenti Dakar'dır. Dakar, ülkenin ve Afrika kıtasının en batısındadır. Atlantik okyanusuna 531 km kıyısı bulunan Senegal'de tarihte çeşitli sömürge kolonileri kurulmuştur. Dakar'ın 300 metre açıklarında bulunan Goree Adası 19. Yüzyıldan önce köle ticareti için kullanılmaktayken günümüzde ise bir turizm merkezi olarak tüm dünyaya köle ticaretinin zalimliğini göstermek için kullanılmaktadır. Yıllarca siyah insanlar esir edilerek ülkeden toplanmış ve balık istifi olarak Goree adasında toplanıp ailelerinden ayrılarak sağlam olanlar ayrılarak yine balık istifi gemilerle Amerika ve Avrupa’ya köle olarak taşınmıştır. Amerika ve Avrupa’nın bugün Müslüman olan zenci halkları bu ailelerin çocuklarıdır. Avrupalılar bu Müslüman ülkenin halkına ailelerini dağıtıp hiçe sayarak tarihin en acımasız zulümlerini yapmışlardır. Bu Avrupa ve Amerika’nın hiçbir zaman affedilmesi mümkün olmayan bir ayıbıdır. Bize medeniyetlerini altın tas içinde sunanlar bu yaptıkları zulümleri affettiremezler. Günümüzde de Batının kurduğu finansal, ekonomik ve askeri düzenler sayesinde eski devirlerdeki köle ticaretini aratmayan bir sistemle dünyanın geri kalmış ve gelişmekte olan ülkeleri soyulmakta ve çeşitli zulümlere maruz kalmaktadır.

Senegal, uzun yıllar sömürgesi olduğu Fransa'dan bağımsızlığını 1960  yılında kazanmıştır. Ülkenin % 92 si müslümandır. Şu anda ülke dünyanın en güçsüz ve fakir ülkelerinden biridir. Batı medeniyeti denilen canavar her şeylerini almış ve hiçbir şey vermemiştir.

Benim Hacı Bayram-ı Veli İ.H. Orta Okulunda okuyan Sümeyye Nevra isminde bir yeğenim var. Dün bize misafirliğe geldiler.  Kendisi derslerini de getirmiş. Üzerinde bayağı çalıştı. Anne babasına da gösterdi. Onlar bazı tavsiyelerde bulundular. Sonunda bitirmiş. Elinde idi. Benim de ne yazdığı merakımı çekti. “Bana ver ben bir okuyayım.” dedim. Bu Senegal’li bir çocuğa yazılmış 13.4.2015 tarihli bir mektuptu. Mektup çok güzel yazılmıştı. Mektup Senegal’i ve Türkiye’yi çocukların günümüz handikap ve durumlarını yansıtıyordu. Mektubu buraya aynen alıyorum;

“Sevgili Senegal’li kardeşim;

Selamünaleyküm kardeşim. Ben Sümeyye. Sana bu mektubu Bolu/Türkiye’ den gönderiyorum. Seninle mektupla değil yüz yüze tanışmak isterdim. İnşallah o da nasip olur. Nasılsın kardeşim?.İyisindir İnşallah. Ben Senegal’e hiç gelmedim. Ama gelmek istiyorum. Orası nasıl bir yer? Orada neler yapıyorsunuz?. Vaktinizi nasıl geçiriyorsunuz?. İlk mektuptan sana çok soru sormaya başladım. Kusura bakma. Bir de bu mektubu okuduktan sonra bana cevap yazmayı unutma.

Sen merak ediyor musun bilmiyorum ama ben yine de söyleyeyim. Burası çok güzel bir yer. Bizim ülkemiz çok güzel. Her ilin muhakkak bir şeyi meşhurdur. Örneğin Bolu’nun doğal güzellikleri, Van’ın kedisi, Çorum’un leblebisi meşhurdur. Kısacası say say bitmez. Biz vaktimizi kitap okuyarak, oyun oynayarak, televizyon seyrederek ve daha birçok şey yaparak geçiriyoruz. Aslında burada oyun oynamak telefon ve tabletlerle oluyor. Eskisi kadar dışarıda top oynayan, ip atlayan yok. Televizyon, telefon ve tabletler ne diye sorarsan hipnoz gibi bir şey. Eline alan bir daha bırakmıyor. Sana tavsiye etmem. Çünkü insanı çok meşgul ediyor. Kitap okumamızı ve birlikte konuşmamızı engelliyor.

Sevgili kardeşim seninle bir an önce görüşmeyi çok istediğimi tekrar belirtir, sana ve ailene huzur dolu bir yaşam dilerim.

                                                                                              Sümeyye Nevra Coşkunyürek”

Sümeyye’nin mektubu burada bitiyor. İnşallah dilekleri gerçekleşir. Çocuklar da dünyanı birçok gerçeklerinin farkındalar. Senegal’in tarihi ve bugünkü durumundan ve de çocuklarının bu günkü hallerinden haberdarlar. Bugünün Türkiye’sindeki gençlik ve çocuklarının da yaptığı yanlış hareketlerinin farkındalar. Fakat yine de elektronik sistem ve oyuncaklarının verdikleri zararlardan kendilerini muhafaza edemiyorlar.

Sümeyye ve ikizi Sacide’ye ayrıca tüm çocuklara eğitim hayatlarında kolaylıklar ve başarılar diliyorum.

Senegal’i anlayabilmeyi, geçmişi ve geleceği, dünyamızı en sağlıklı biçimde okumak için önemli görüyorum.

            Sonsuz selam ve sevgilerimle, hoşça kalınız.