Sizlerle başımdan geçen günlükbir olayı paylaşmak istedim:

Bir öğrencinin okul ücretini okul aile birliği hesabına yatırmak için bankaya gittim. Yatıracağım 20 TL idi… Fiş alıp sıramı bekledikten sonra sıra bana geldi. Hesap numarası ve T.C numarası yazılı kâğıdı görevliye verdim. Görevlinin cevabını aynen aktarıyorum:

“Bu parayı yatırırsak 30 TL havale ücreti almak durumunda kalırız. Onun için siz belediye meydanındaki banka şubesine yatırabilirsiniz.” dedi…

Tabi ki teşekkür edip bankadan ayrıldım. Sonuçta görevlinin söylediği kişisel, keyfiyetine ilişkin bir cevap değildi. Ne bana özel, ne de Bolu’ya özeldi. Memleket meselesiydi…

Bir müddet düşündüm…

20 TL için 30 TL ücret… Şaka gibi…

Bu banka şubesi ile diğer banka şubesi arasındaki mesafeyi de düşündüm… Olsa olsa en fazla bir kilometredir… Hizmet mi alıyoruz? Soyuluyor muyuz? Sonuçta aynı bankanın 700-800m ötesindeki şubesi…

Bu çağda, bu yüzyılda bu neyin nesi?...

Hadi bizim bilgisayarımız, internetimiz var da kurtardık… Ya olmayanlar?...

Sisteme karşı durmak mı? Sisteme uyum sağlamak mı? İnsanın mutluluğu hangisinde? Uyum sağlamak kolay gibi görünse de, teknolojiyi sürekli takip etmek, gelişmelere açık olmak, sürekli kendini geliştirmek, parayı iyi kullanabilmek, iyi düşünebilmek hiç de kolay olmasa gerek…

Karşı durmak ise daha da zor görünüyor… Allah yardımcımız olsun…