- 12.01.2017 00:00
Hacı Mehmet Kutlu Abimize son görevimizi yapmak için Tekke Işıklar Köyüne giderken telefonum çaldı.
Arayan Cahit Çokşirin Hocamdı.
‘Muharrem Hocam Yusuf yoğun bakım da haberin olsun.’dedi.
Canım yandı…
Bugün de bir mesaj geldi Boluspor’dan;
‘Kulübümüzün çalışanlarından Yusuf Körçoban vefat etmiştir.’
***
Yusuf ile en son geçtiğimiz hafta vefat eden Boluspor’dan emekli Yaşar Bulut’un cenazesinde karşılaşmış, kucaklaşmış
Ve 21.12.2014 tarihinde kendisi ile ilgili yazmış olduğum
‘Bunaldıklarının farkındaydım ama yapacak bir şey yoktu, tesiste acil yapılması gereken bir iş vardı.
Haber yolladım geldi.
Geldi de, üçüncü çağırtmamda…
Burnundan soluyordu, bir eli kapının pervazında diğer eli belindeydi…
Baktı baktı ve
“Menecer menecer hangi birisini yapayım abaza burada kalacaksın diyor, sen başka iş veriyorsun kaça bölünecez” dedi.
Ve devam etti
“Bu kulüpten ya sen gidersin ya da ben!”
***
Hiç tepki vermedim, eğildim çekmeceden el çantamı aldım, sonra askılıktan kabanımı…
Ve
“Abaza Cahit seni arar, Yaşar Bey seni arar, Muharrem Hoca seni arar…
Yani bu kulüpte sizler gibi çalışanlara daha fazla ihtiyaç var. O zaman senin gitmen yanlış olur, ben giderim; hakkını helal et” dedim.
Benden böyle bir tepki beklemiyordu ki; şaşırdı…
Ta dış kapıya kadar peşimden geldi. Kapıdan çıkarken elimden yakaladı ve yalvardı.
“Hocam cahilliğime ver, ettiğim lafın nereye gittiğini bilemedim, özür dilerim” dedi.
Ve başını eğerek ekledi.
“Kovdursan da haklısın hak ettim hocam.”
Yüreğini biliyordum ben bu insanların, hangi şartlarda çalıştıklarını da, söylediği sözden pişman olacağını da…’
Yazımızı hatırlayıp gülmüştük.
***
Yusuf Körçoban çalışkan bir insandı.
Kömür taşınacak, kalorifer yakılacak; Yusuf Beyyy!
Saha ya da alan temizliği yapılacak; Yusuf Beyyyy!
Kar kürenecek, çarşıya gidilecek, çatı aktarılacak; Yusuf Beyyyy!
Aklınıza ne iş gelirse, daha çok ama pek çok şey…
Ama onun için işin fazla olması önemli değildi, ‘ ıh’ demeden ve şikâyet etmeden görev yapardı.
Tepki koymaz mıydı?
Koyardı!
Ama tepkisi aynı anda her işe koşturulmak istenmesiydi.
***
Ben ‘Yusuf Bey’ diye hitap ederdim kendisine, ‘Menecerim! ‘Bey’lik kim, ben kim?’ derdi.
Ama farkındaydım, ‘Bey’ hitabı hoşuna da giderdi.
Yine öyle hitap ediyorum.
Yusuf Bey!
Bu yanda emeğinizin karşılığında yönetimlerden maaşınıza gönlünüzü hoş edecek bir zam göremeden, öbür tarafa göçtün gittin.
İnşallah öbür yanda birileri çıkarda, maaşınıza okkalı bir zam yapar
Ve
Aynı anda pek çok yere aynı anda Yusuf Beyyyyy! Diye çağrılmazsın.
Mekânın cennet olsun!
Yorum Yap