Tarafı olmayan ber taraf olur.

Ya da

Ya bir taraf, ya ber taraf…

Ya Araf?

Yani orta…

Doğruyu güzeli arama; varsa yanlışa tavır koyma, sonra taraf olma.

Yok!

Ya?

Senin adına da ben düşünürüm, ben karar veririm sen kafanı yorma.

Yani

Kafamızın içine yerleştirilmiş olan beynin akıl tarafını hiç kullanmadan,

Ya da yormadan,

Yani doğruya göre taraf olmadan, yanlışa tavır koymadan,

Ya bendensin ya da öteki taraftan.

Kısacası, ‘Ya bir taraf, ya ber taraf!’ dayatması geldiği günden beri kabak gibi bölündük ortadan…

Yani artık ya siyahsın ya beyaz…

Biraz siyahtan biraz beyazdan alsam, gri olsam!

Olmaz!

Beyazın ve siyahın içine biraz mavi katsam; duman rengi olsam?

Yine olmaz!

Yeşilin içine mavi, az siyah az beyaz katsam, açık yeşil olsam?

Olmaz!

Ne olacağım?

Ya siyah, ya da beyaz…

Yoksa hainsin!

İşte bu düşünceye isyanım var…

İsyanım; ‘ya siyahsın ya beyazsın.’ diye diretilmesine,

İsyanım; bu diretilme karşısında yanlışın doğru, doğrunun da yanlış gibi kabullenilmesine,

İsyanım; Müslüman’ın Müslüman ile karşı karşıya getirilmesine,

İsyanım; bu ülkenin insanlarını kucaklaştırmaları, yakınlaştırmaları gerekir iken kutuplaştırıp birbirlerine düşürmelerine,

İsyanım; bu ülkeyi parçalamak isteyen ve askerimize, polisimize kurşun sıkan bölücülere destek veren zihniyete.

İsyanım var; bütün bunları gördükleri, bildikleri halde sırf inat olsun diyerek ya siyahçı ya da beyazcı olanlara, aklını başkalarına kullandıranlara…

İsyanım, bu akıl tutulmasına,

İsyanım, bu ruhsuzluğa…

İsyanım, bu acizliğe…

İsyanım, bu basiretsizliğe… 

İsyanım, bu çaresizliğe…

Bu milleti ya siyahcı ya da beyazcı olmaya zorlayanlar;

Vatandaşları;

Migros’cu, Bim’ci,

Köylü, şehirli,

Dindar, kindar,

Müslüman, süslüman,

Ülkücü, türkücü,

Başı açık, başı kapalı diyerek ayıranlar, sizleri tebrik ediyoruz.

Ülkemizi her alanda bölmeyi başardınız.

Şimdi tablomuzda sadece iki renk var siyah ve beyaz…

Mutlu musunuz?