“Bu ülkenin Sakarya’sı, Menderes’i biziz, 
Biz Aras’ız biz Tunca’yız, biz Dicle’yiz. 
Akıllar tutulsa da, vicdanlar kurusa da, 
Her birimiz bir FIRAT olur, Hakk’a akar gideriz.”

Hakk’a yürüyüşünü duyduğumda böyle döküldü satırlar Fırat,

İçimiz hem senin için yandı,

Hem de bu ülkenin Aras’ını, Tunca’sını, Menderes’ini Dicle’sini birbirinden ayırmak isteyen,

Ve

‘Diyarbakır bizim, İstanbul, İzmir hepimizin!’diyen bölücüleri görmeyen,

Türk’ü Kürt’e, Kürt’ü Türk’e kırdırarak,

HISIMLARI, HASIM yaparak,

‘Bir taraf Türkçülük, öbür taraf Kürtçülük yapıyor, biz Türkiye’nin partisiyiz.’Diyerek oy toplamaya çalışanları, görmeyen gözlere yandı Fırat!

Hey Fırat! Bey Fırat,

Yusuf yüzlü kahraman Fırat!

Gittin ama

Fıratlara Fırat, canlara can kattın Ey Fırat.

Sanki Cenab-ı Hak,

Senin şehadetini ülkemize hayır eyledi,

Kurutulmaya yatağına çekilmeye çalışılan bu dava

Gözyaşlarımız ile tekrar sulandı dere oldu, dereler birleşti çay oldu.

Çaylar ırmak, ırmaklar çağıl çağıl akan Fırat oldu.

Fırat ise Türkiye oldu, Can Fırat!

Hay Fırat, Hey Fırat!

“Nerede bu Ülkücüler?”diyorlardı Can Fırat!

Biz dün,

Eyvah, eyvah, Sakarya’m, sana mı düştü bu yük? 
Bu dâva hor, bu dâva öksüz, bu dâva büyük!

Derken Sakarya idik.

Bugün ise o Sakarya ruhu

Fırat oldu be Can Fırat!

Çile ile kardaş, yüreklerdeki gönüldaş, zor günlere yoldaş; Ülküdaş Fırat, hey Fırat!

Yangının tam ortasındayız Can Fırat,

Bir yanda

Bu yangına kasıtlı olarak odun taşıyanlar,

Öbür yanda ise Fıratlar…

Biz bu ülkeye rahmetiz, bu ülkeye bereketiz

Yangına odun olmayız Can Fırat.

Bizi ‘Nerede bu Ülkücüler?’ diyerek soranlara;

‘Biz Siz’ iz, Siz Biz’ siniz, Bir baksanız gönlünüze,

Kendinizi göreceksiniz.’deriz Şehit Fırat!