O gözlerindeki muhteşem güzellik midir beni çeken?
Yoksa yoksa…
O mahzun bakışların içindeki derin manalar mıdır, bilmem…
Ama bildiğim bir şey var ki; 
Eşeklere karşı derin ama çok derin bir sempatim var benim. 
Nasrettin Hocamızın fıkralarındaki“karakaçan olabilir mi? "
Diyorum kendi kendime, beni onları sevmeye iten.
Sonra da diyorum ki; “hizmetin manasını biliyorsan eğer”
Belki de budur neden.

Dedim ya, eşekleri bir başka severim ben,
Sırtına ne kadar yük vurursan vur “ıh” demeyen,
Bulunduğu hayat ortamından asla şikayet etmeyen,
Arkasına tekme de yese, dert etmeyen,
Ama beklediği değeri bir türlü göremeyen,
Eşeklere büyük sempatim var benim.

Olmasaydı toplumun böyle eşekleri,
Ne “Oku da adam ol baban gibi, "EŞEK OLMA!"
Ne de oku da adam ol, "BABAN GİBİ EŞEK OLMA"
Sözlerindeki bir virgülün
Anlaşılır mıydı kıymeti harbiyesi. 
Ya da;  “İnsan ölür kalır eseri, eşek ölür kalır semeri”
Sözündeki, sırta vurulmuş semer ile
Ortaya çıkarılan eserin değeri.

“Eşeğe altın semer vursan, eşek gene eşek”
“Eşek hoş laftan ne anlar.” 
İnsanlara karşılıksız olarak hizmet edenlere,
Verilen karşılık, ne yazık ki bunlar.
En fazla buna bozuluyorum. 
İşte ben en çok bundan rahatsız oluyorum.
Eşeklere büyük haksızlık yapılıyor diye düşünüyorum.
Hâlbuki Bir kişiye “eşek” demek sövgü değil, övgü olmalı.
Ve hergelede ki güzel ÖKÜZLERİN yanında
EŞEKLERİN değerini daha iyi anlamalı.

Eşekleri çooooook ama çok seviyorum.
Bakıyorum azalmışlar, pek fazla göremiyorum, 
Tilki, çakal, sırtlan, ayı bolluğunda,
Eşek neslinin tükenmemiş olmasına seviniyorum,
Ve de onun için 
Bolu adına; Bolu'nun eşeklerini, bir başka seviyorum.
Ve de önlerinde saygı ile eğiliyorum.
İlimizin ve dolayısıyla ülke kalkınmasının eşek bolluğu ile doğru orantılı olacağına inanıyor ve  ilimize  ve de  ülkemize bol eşekli günler diliyorum.

      Ayrıca bu eşekleri bizlere fıkraları ile sevdiren Nasrettin Hocamıza ve “Arkadaşım Eşek”şarkısıyla bu sevgimizi pekiştiren Barış Manço’ya da bol bol rahmet ediyorum.