Güzel bir şey varsa paylaşmak lazım. La Fontaine masalları da o kadar güzel ki. Yıllar önce yazılan masallar sanki bugünü anlatırmış gibi…

**********

Gün görmüş, açıkgöz bir horoz,

Ağaçta nöbet bekliyormuş.

Tilki yanaşmış güler yüzle:

— Kardeş, demiş; müjde!

Savaşanlara son verildi, son!

Barış oldu bütün dünyada. Haberi yaymaya geldim, in aşağı da öpüşelim. Hadi bekletme, duramam pek; Yirmi köyüm var gidilecek. Hem nöbet möbet yok artık, bitti; Rahat rahat gezebilirsiniz şimdi. Tavuk, horoz işinize bakın, korkusuz; Size yardım etmek dostluk borcumuz. Söyle seninkilere sevinsinler, Bu gece bayram etsin, horon tepsinler. Sen de gel artık, haydi; Gel de kardeş kardeş öpeyim seni.

Horoz;

— Tilki kardeş, demiş

Bundan hoş, bundan tatlı haber olmaz! Hele bunu senden duymak yok mu, Bitirdi beni doğrusu. Bak, iki tazı da geliyor karşıdan; Onlar da müjdeci anlaşılan, görsen ne koşuyor kâfirler; Nerdeyse gelirler. Dur, ben de ineyim de bari, Tatlı tatlı konuşalım hep beraber.

— Hoşça kal, demiş tilki;

Ben kaçayım, yolum uzun. Öpüşmek başka zamana kalsın. Tilki zor atmış kendini ormana. Barışta iş yok deyip kendi kendine.

Horozsa başlamış keyfince ötmeye:

Koca tilkiye tilkilik ettim diye.

**********

Bugünler de bir barış masalı devam ediyor. İsrail ile barış, terör örgütleri ile barış, S&P ile barış, Avrupa Birliği ile barış…

Bu konularda toplumsal uzlaşı ve barış sağlanırsa bakanlarımızın söylediği gibi Türkiye’nin önünde kimse duramaz.

Peki Türkiye’nin Ortadoğu’da hatta dünyada lider ülke olmasını sizce kaç ülke ister?

Ayrıca yarın Türkiye Cumhuriyeti diye bir ülkenin bu isimle itici bir dinamik olmasını Türkiye’de yaşayan ne kadar insan ister?

Bu barış senaryoları işe yarar mı, yaramaz mı bilemem. “Öpüşmek başka zamana kalmadan” inşallah sonu hayırlı olur demekten başka faydam yok anlaşılan…

Saygılarımla.