Jean de La Fontaine’nin (1621-1695) ismini değil belki ama masallarını duymayan yoktur. Hani karga peynirini kurnaz tilkiye kaptırır, tavşan kaplumbağa ile yarış yapar ve yarışı kaplumbağa kazanır. Bunun gibi birçok masalın yazarı.

Bundan sonra ki yazılarımda yeri geldikçe size La Fontaine’den birkaç masal anlatmak istiyorum. 

**********

Kuzunun biri su içiyormuş pırıl pırıl bir dereden. Aç bir kurt çıkagelmiş yukardan, av peşinde besbelli.

— Vay demiş öfkeyle; Sen kim oluyorsun da, suyumu bulandırıyorsun benim? Şimdi anlatırım ben sana.

— Aman efendim, demiş kuzu; Kızmayın da bir bakın nerdeyim. Ben nasıl bulandırırım suyunuzu, akıntı benden yana.Siz yukardasınız. Ben yirmi adım aşağıda.

— Onu bunu bilmem, demiş canavar; Bulandırıyorsun işte, o kadar. Hem dahası var, hımbıl. Sen bana küfretmişsin geçen yıl.

— Nasıl olur Devletlim, demiş kuzu; Geçen yıl dünyada yoktum. Süt kuzusuyum, baksanıza.

— Sen değilsen kardeşindir, ukala.

— Kardeşim yok ki küfretsin size.

— Seninkilerden biridir öyleyse; İşiniz gücünüz beni çekiştirmek, Çobanlarınız, köpeklerinizle birleşerek. Hepsini anlattılar bana.

Size artık haddinizi bildirmeli, deyip kesmiş hesabı devletli;

Kaptığı gibi kuzuyu doğru ormana ve orada görmüş hesabını güzelce;

**********

Yasama, Yürütme ve Yargı hepsi içinde.

Kim güçlü ise gücün tek sahibi odur.

Bugünlerin konuşulan güncel konusu bu, bence fazla yorum yapmaya gerek yok.

Güçler ayrılığımı güçler birliğimi deyince anlamayan kalmaz sanırım.

Saygılarımla.