Hayat insan üzerinde öyle acaip oyunlar oynar ki bazı zamanlar... 

Milyarlarca insanın yaşadığı yeryüzünde bir başına kalmış hissi yaratan o çılgın yalnızlık duygusu seni bir yakalar ki vay haline....

        Karmakarışık düşüncelerden kocaman olmuş bir kafa taşırsın gövdende.. 

Parmağınla vursan şöyle bir, tın tın diye ses çıkarır kıvamda.. 

O anda ilahi bir ses duyarsın ensende... "İYİ MİSİN?" 

O kafa küçülür küçülür ve yaslanacak bir omuz bulduğu için şükreder adeta.. 

İşte sihirli kelime bu.. "İYİ MİSİN? " 

Ve bir o kadar da basit iyi misin diyebilmek. 

O tek kelime ile aslında paylaşalım mı dersin, neden üzgünsün dersin, yanındayım dersin , geçecek dersin. Dersin de dersin...

        Ama inanın bana yeminlen sıkıntı geldi kasıntıdan şekil değiştirmiş insan modellerinden :)...Örnek; "Hıımm, sıkıntılı gördüm seni...Anlat ne oldu? " Bu anlatta bir de ben sıkayım canını tam olsun" diyen model...

       Bir de; "Senin de yüzün hiç gülmedi. 

Çok acıyorum sana kıııızzzz!!  " diyen acı körükleyicisi var ki böylesi fena..

       Canım  ya! Bir de sadece "İYİ MİSİN?" diye soran, dinleyen ve paylaşan insan modeli var. 

En sevdiğim..

       Seni dinler, anlar, mendil uzatır, omzuna elini koyar ve yanındayım, seninleyim der "ASLINDA". O saatte seni pamuklara sarsa anca bu kadar hafiflersin. Oy kurban olurum seni verene :)

       Böylesini buldunuz mu gözünüzü seveyim yapışın. 

Zira çok az kaldı, bitti bitecek. Sizi ezikleyen, hırpalayan , saç baş yolduran, sarsan hayata, karşı gelebilmek için böylesine "şefkat fışkıran" ,arada silkeleyen dostlara ihtiyaç hiçbir zaman bitmez. 

Acil durumlarda hayat kurtaran kandır o. 

Kan kardeştir. 

Gerçek dostlar Tanrı'nın bize vermeyi unuttuğu kardeşlerimizdir. 

"İYİ MİSİN?" der. 

Her şey biter....