Bugün (27.02.2016) Bolu’da ziraatçilik ve hayvancılık yapan bir tanıdığıma rastladım. Sadece anlattıklarını iletmekle yetineceğim.

“Patates ziraati yapıyorum. Şu anda, 40 Kuruşa mal ettiğimiz patatesi 30 Kuruşa vermek istiyoruz ancak alan yok. Depolardaki ürünü mecburen hayvanlara yem olarak veriyoruz. Marketlerde 1,5 – 2,5 TL arası fiyatlarla halka sunulan patatesten biz bu yıl kazanç elde edemedik. Yurtdışına ihraç konusunda sıkıntılar olduğu için malın fiyatı çok düştü. Ancak marketler, pazarcılar hala halkın cebinden fazla para almaya devam ediyorlar…

Et ve süt için hayvan yetiştiriciliği yapıyorum. İlkbaharda hayvanları yaylaya götürüyorum. Kışın ise kapalı alanda saman, mısır, sun’i yemlerle besliyorum. Sütü toptan 1 Lira 6 Kuruşa (1,06 TL) fabrikalara veriyorum.

Etin ucuzlayabilmesi için ot, saman, arpa, mısır, yem, ilaç fiyatlarının düşmesi gerekiyor. Girdilerin maliyeti yüksek olduğu için AB ülkelerindeki gibi ucuza et satışı mümkün görünmüyor...”

Bu konuları dinledikten sonra bir şeyler söylemek istiyorum ama söyleyemiyorum. Zira demokrasi var. Ne söylesem yanlış anlayacaklar. O nedenle değerlendirmeyi size bırakıyorum.