1970'li yıllarda bir orman köyünün teneke sobalı, elektriksiz sınıfında ilkokulu okudum.

O zaman bizlere düzenli olarak: 

- Beyaz undan yapılmış ekmek (ABD malı)

- Süt tozu (ABD malı)

- Çok ağır bir koku yayan balık konserveleri (ABD malı)

- Kuru incir (Türk malı)

- Kuru üzüm (Türk malı)

- Fındık (Türk malı) vb. sunulurdu.

 Köyümüzde bakkal yoktu... Okulda dağıtılan yiyecekler bizi pek mutlu ederdi.

 O zamanlar küçük aklımızla binlerce kilometre uzaktaki bir ülkenin yolladığı sahte / kanserojen / hasta eden / aflatoksin içeren / üretim artığı / doğal olmayan / obez yapan maddelerini pek iştahla yerdik...

 Analarımızın yaptığı siyah / kahverengi görünümlü, çavdar ve buğday unundan yapılmış ekmekleri beğenmez olmuştuk...

 Aradan 40 yıl geçtikten sonra O. Sinanoğlu, A. Baysal, C. Karatay, A. R. Küçükusta, K. Demirkol, E. Topuz, Y. Dizdar, S. Yalçın, O. Müftüoğlu vb. gibi uzmanların yazdıklarını / söylediklerini okuyunca HAİNCE kazıklandığımızı öğrenmiş oldum...     

 Aşağıdaki linkte yer alan yazıyı ülkesini seven herkesin okumasını öneriyorum... 

 https://yadi.sk/i/9hPCvsdPcjbBr

Ali Özdemir

www.aliozdemir.net