Dil bilimci değilim. Ancak Türkçe'nin dünyadaki en işlek, en mantıklı ilk beş dilden biri olduğunu biliyorum. Yazarken, konuşurken yaşayan Türkçe'nin sözcüklerini kullanmaya çalışıyorum. Öz Türkçeci değilim. Yani her sözcüğe illaki Türkçe karşılık bulmalıyız demiyorum.

Son yıllarda reset, restart, optimal, spesifik, CV, dezenfeksiyon, korelasyon, paradigma, konsolide, dilemma, korupsiyon, komplo, kompleks, kombine, printer, scanner, fax, sale, feniküler, plaza, rezidans, size, branch, master, detoks, dezenfekte, spin, start, flash disk, hard disk, ram, rom, screen, plazma, feat, fix, full, resesyon, air condition, finish, parking, WC, exit, entrance, pool, ticket, performans, top, like, login, print out, roof, check in, duayen, prömier, gala, shop, shopping center, showroom, pool, spa, plaza, centrum, loft, emergency exit, tolerans, boss, CEO, part time, wi-fi, wireless, pub, restaurant, cafe, patisserie, dry cleaner, polish, dialer, broker, anchorman, spiker, wellness, antiaging, spa, frikik, hall gibi dilimizi bozan, yozlaştıran, köleleştiren sözcükleri çok duymaya başladık...

İngilizce diliyle eğitim ilkokullara kadar indi. Üniversitelerimizin büyük kısmı uydurma (akıl dışı) sözcüklerden oluşan İngilizce ile eğitim vermeye doğru ilerlemekte. Tezli yüksek lisans yapmak isteyenlerin önüne İngilizce bilme (?) engeli konuyor. "Türk mutfağı" konusunda yüksek lisans yapmak isteyene bile garip İngilizce testleri ezbere bilme engeli çıkarılıyor. Akademisyen olmak isteyenlerden İngiliz vatandaşından daha çok dil bilmesini istemek bence ülkeye zarar vermekten başka bir anlam taşımıyor.

Reklam olarak anlamayınız. Kendimden örnek vereyim. Elektrik, elektronik ile ilgili tüm temel kitapları yazmış bir eğitimciyim. Bu konuyla ilgili teorik bilgilerin tümünü ezberimden anlatabilecek kadar birikimim var. İngilizce'yi de derdimi anlatacak, teknik metinleri çözecek düzeyde biliyorum. Hatta temel / pratik İngilizce ile ilgili 350 sayfalık bir kitap bile yazıp yayınladım. Ancak ÖSYM'nin yaptığı, akıllara zarar dil sınavlarından yüksek notlar alamıyorum. ÖSYM'nin yaptığı dil (!) sınavlarında İngiliz vatandaşlarının üniversite mezunları bile istenen notu zor alır bence.

Türkçe'nin zenginliklerini keşfettikçe diğer dillere olan saygım azalıyor. İngilizce'nin binlerce mantık hatası vardır. Harfin okunuşu, sözcüklerin okunuşu akıl dışı kurallara tabidir. Kanaatimce İngilizce ile bilim yapmak, edebi eserler vermek çok zordur. Devletimizin eğitimde, akademik çalışmalarda İngilizce dayatmasından bir an önce vazgeçmesi gerekmektedir.

Bugün bilimde, teknikte mükemmel eserler ortaya koyan Almanya, Güney Kore, Japonya, Hindistan, Brezilya, Kanada, Finlandiya gibi ülkelerde bizdekine benzer devasa engeller yoktur.

Bir robot yapmak, tohum geliştirmek, ilaç üretmek vb. için İngilizce bilmeye çok gerek de yoktur. Akıllı makineler yapmak için bilgisayar dillerinden bir iki tanesi yetmektedir. Örneğin Basic ya da C dilinde bulunan 100 kadar komut ile her türlü makinenin kodları yazılabiliyor.

Bilimsel yayınların çoğunun İngilizce dilinde yapıldığı doğrudur. Ancak ülkemizde görev yapan 150 bin kadar akademisyenin tümü İngilizce yayınları takip etmek zorunda değildir. Bu zaten mümkün de değildir.

Sonuç olarak Türkçe'ye saygısı olmayan yazarları okumuyorum. Yabancı dilde marka kullanan şirketlerin mallarını ve hizmetlerini almamaya, tabelasını Türkçe'den farklı dillerde hazırlayan işyerlerine uğramamaya çalışıyorum...

2007'de Almanya'da bir müzeyi dolaşırken tüm açıklamaların sadece Almanca olduğunu görmüştüm. Bunun neden böyle olduğunu rehbere sorduğumda Alman devletinin böyle bir zorunluluk getirdiğini öğrenmiştim. Almanların doğru yolda olduğu aşikardır.

Ali Özdemir
www.aliozdemir.net