Bayan Thompson en ön sırada adeta sıraya gömülmüşçesine oturan küçük
öğrencisine uzun uzun baktı...
Çok mutsuz görünüyordu çocuk...
Uzun zamandır diğer çocuklarla oynamadığını gözlemlemişti, Bayan Thompson...
Giysileri kirliydi Teddy'nin...
Doğru düzgün bir banyo bile yapamadığı fark ediliyordu...
Durumuna çok üzülmüştü...
Hemen geçmiş sınıflardaki kayıtlarını çıkarttı Bayan Thompson...
Birinci sınıf öğretmeni onun için, "Teddy zeki bir çocuk... Her an gülmeye
hazır... Ödevlerini düzenli olarak yapıyor... Çok iyi huylu... Arkadaşları
onunla olmaktan mutlu..." diye yazmıştı...
İkinci sınıf öğretmeni; "Teddy mükemmel bir öğrenci... Arkadaşları
tarafından da çok seviliyor... Fakat annesinin amansız hastalığı onu
üzüyor... Ve sanırım evdeki yaşamı çok zor..." diyordu...
Üçüncü sınıf öğretmeni Teddy'yi ise şöyle anlamıştı:
- "Annesinin ölümü onun için çok zor oldu... Babası ona yeterince ilgi
göstermiyor... Eğer bir şeyler yapılmazsa evdeki olumsuz yaşam onu
etkileyecek..."
Dördüncü sınıf öğretmeni ise; "Teddy çok içine kapanık bir çocuk... Okula
hiç ilgi göstermiyor... Arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor..." demişti...

Bayan Thompson küçük Teddy'nin üçüncü sınıfta annesini kaybettiğini ve
zaman içindeki yaşam kıvılcımının bütünüyle söndüğünü fark etmişti...

Yılbaşı geliyordu...

Öğrenciler öğretmenlerine, şık ambalajlara sarılmış yeni yıl hediyeleri
getiriyorlardı...

Teddy'nin paketini gördüğünde "içi cız etti Bayan Thompson'un..."

Kahverengi bir kesekağıdına beceriksizce sarılmıştı hediye...

Çocuklar, Teddy'nin kahverengi kesekağıdına sarılmış paketinden çıkan
"Sahte taşlardan yapılmış ve birkaç taşı kaybolmuş bileziği" gördüklerinde
gülmeye başladılar...

Bileziğin yanında bir de üçte biri dolu olan bir parfüm şişesi vardı...

Bayan Thompson, Teddy'nin kahverengi kesekağıdına sararak armağan diye
getirdiği bilezik ile parfümün "annesinin ardından kalan son eşyalar
olduğunu" anlamıştı...

Teddy'nin armağanı bileziğin ne kadar zarif olduğunu söyledi Öğretmen...

Parfümden birkaç damlayı bileğine damlatarak beğeniyle kokladı...

Çocukların gülmesi kesilmişti...

O gün okuldan sonra öğretmenin yanına geldi Teddy...

Gülen gözlerle şöyle diyordu öğretmenine:

"Bugün hep annem gibi koktunuz..."

Bayan Thompson, Teddy odadan çıkınca göz yaşlarına engel olamadı...

O günden sonra çocuklara sadece tarih, coğrafya, matematik öğretmekten
vazgeçip, onları eğitmeye karar verdi...

Teddy'ye ise özel bir ilgi gösteriyordu...

Onunla bire bir ilgilenip çalıştığında, çocuğun zekasının tekrar
canlandığını hissetti...

Ona cesaret verdikçe Teddy gelişiyordu...

Yılın sonuna doğru, sınıfın en çalışkan öğrencilerinden biri olmuştu...

Bu şekilde mezun oldu okuldan...

Bir yıl geçti...

Bir gün kapısının arkasında bir not buldu...

Teddy'dendi not:

"Tüm yaşamını etkileyen en iyi öğretmen olduğunu" söylüyordu Teddy, Bayan
Thompson'a...

Yıllar yılları kovaladı...

Altı yıl sonra Bayan Thompson bir mektup daha aldı Teddy'den...

Liseden mezun olurken okulu üçüncülükle bitirdiğini söylüyor, kendisine
teşekkür ediyordu...

Bu olayın üzerinden altı yıl daha geçti...

Ve bir mektup daha aldı Bayan Thompson...

Çok iyi bir dereceyle üniversiteden mezun olmuştu Teddy...

Ona şöyle diyordu:
- "Hayatındaki en sevdiği öğretmen ve hayatım boyunca bana ilham veren
yaşayan annemsiniz..."

"Teodor F. Stoddard Tıp Doktoru..."

İlkbaharda bir mektup daha aldı bayan Thomspon...

Teddy hayatının kadınıyla tanışmıştı...

Evleneceğini yazıyordu...

Babasını birkaç yıl önce kaybetmişti...

Bayan Thompson'a şöyle söylüyordu:

- "Düğünde damadın ailesi için ayrılan yere sizden başka oturacak kimsem
yok... Benim için oraya oturur musunuz?.."

Bayan Thomspon törene giderken, Teddy'nin ilkokul beşinci sınıfta,
kendisine kahverengi bir kesekağıdı içinde verdiği taşları dökülmüş
bileziği taktı...

Annesinin bileziğiydi o...

Teddy'nin ona verdiği ve "annesi gibi koktuğunu" söylediği parfümü sıktı
üzerine...

Annesinin parfümüydü o...

Düğünde Teddy'nin ailesi için ayrılan yere oturdu...

İmzalar atıldı...

Gelin ve damat çok mutluydular...

Teddy kendisine sıkı sıkı sarılıp sıkı öpen Bayan Thompson'a şöyle
fısıldadı:

- "Tıpkı annem gibi kokuyorsunuz..."



ALINTIDIR

http://www.aliozdemir.net/