Çevremde yer alan (tanıdığım) insanların çoğunun geliri 2400-10.000 TL arasında. Ancak bu kitle hep pahalı markaların peşinde, lüksün peşinde. Satın alınan her gereksiz, pahalı ürün paramızın (servetimizin) dışarıya gitmesi anlamına geliyor.

Almanların müzelerinde sadece Almanca açıklama var. Hepsi İngilizce biliyor ama bilerek kendi dillerini kullanıyorlar. Bir Alman başka bir ülkenin malını nadiren kullanıyor.

300 yıldır yabancı malların bağımlısı olarak devam ediyoruz. “Asılacaksan İngiliz ipi ile asıl” diye ata sözümüz bile var.

Giysiler, aksesuarlar, ev eşyaları, arabalar hep yabancı. Böyle olunca ithalat 250 milyar dolar civarında. Sadece yöneticileri suçlayarak çözüme ulaşamayız. Asıl suçlu biziz.

Siyasetçilere yaranma gibi bir düşüncem yok. Böyle bir beklentim de yok. 3 asırdır tüketme hastalığına tutulduk.

Asgari ücretle yaşayanlar bile 500-1000 dolarlık telefonlar kullanıyor. Telefonum, ev eşyalarım, giysilerim, arabam hep yarı ya da tam olarak yerli malı. 30 yıldır bunun çok faydasını gördüm. İthal ürünlerin yedek parçası, bakımı da daha pahalı.