Binlerce yıldır “yetişkin” bireyler “genç” kuşakların yoldan çıktığını, dejenere olduğunu, ahlaksızlaştığını, tembelleştiğini dile getirir. Kuşak çatışması üzerine yığınla söz edilir, yazı yazılır. Gençlik küçümsenir. “Gençler bilse, yaşlılar yapabilse” türü veciz sözler edilir.

Sözü çok uzattım sanırım. Meramım şudur: Az-çok bilgili, kültürlü, aydın / münevver kişilere sürekli şunu sorarız: “Çocuklarımı nasıl yetiştireyim? Kimi örnek alayım? Pusulamız ne olsun? Hangi görüşleri aktarayım? Hangi dili öğreteyim? Hangi mesleğe yönlendireyim?” Bu tür soruların arkası gelmez.

İnternet çağında yaşıyoruz. Bilgiye ulaşmak çok kolaylaştı. Ülke, ulus, dil, bilgi, kültür kavramları kökünden değişmeye başladı. Paranın (sermayenin) vatanı, ırkı kalmadı. Dünyada üretilen bilgi hiçbir asırda olmadığı kadar çoğaldı. Her gün yaşamı kolaylaştıran bir yenilik karşımıza çıkıyor. Evlerimizde bulunan aygıt sayısı 50 yıl önce neydi şimdi ne diye bir düşünmemiz yeter.

Kimin ırkı, dini, dili nedir bakan yok. Herkes yeteneğe, bilgiye bakıyor. Bilgisi olmayanın değeri de yok. Bilgi ile yüklü “yani yazılım” içeren ürünler çok para ediyor. Patates yetiştiren ile bilişim için yazılım üreten aynı kazancı elde etmiyor.

Ekonomilerde rekabet çok arttı. Ben istediğim kalitede ürün yapar, kendi belirlediğim fiyattan satarım diyemiyoruz. Dünyada ütü yapan binlerce firma var. Ama çok ürün satan, kalitesi kanıtlanmış kaç firma sayabiliriz?

Hiçbir kişi, firma ya da ülke başkasına acımıyor, üzülmüyor. Altta kalanın canı çıksın fikri sisteme egemen. Afrika’daki açlığı kaç kişi düşünüyor ki…

Gelişmiş ülkelerin bilim insanları başka gezegenler peşinde… Yeni canlı türleri keşfedilmekte… Sağlıkta olağanüstü yenilikler söz konusu… Yeni ilaçlar, yeni makineler, yeni ürünler şaşırtmaya devam ediyor. Bilimsel düşünmeyi öğrenemeyen kimi toplumlar ise feodal konuları tartışmaya / dövüşmeye devam ediyor. Magazin, töre, ırk, dil, zamlar, kar-kış, hortumlar, vurgunlar, din kuralları vb. konuşmaktan esas sorunlara bir türlü gelemiyoruz. Dünyanın bir bölümü uçuyor, bir bölümü ise uyuyor.

Yeni kuşakları bilimle, sanatla, kültürle, edeple yetiştirmek için aklın yolu birdir. Akıl ne diyorsa onu yapalım. “Doğru” (gerçek) tektir. Binlerce fikir eksik bilgiden kaynaklanmaktadır. Kimi ak der kimi kara.   

Bilgili, üretici, ahlaklı, erdemli, araştıran, satır aralarını okuyabilen, uzlaşmacı, hakka riayet eden bir kuşak yetiştirmek için doğruları belirlemek zor olmasa gerek.

Not: Bu yazıda hiçbir art niyet aramayınız. Kimseye çatma, sataşma amacı yoktur. Yazının siyasal bir amacı söz konusu değildir. Bir siyasal görüşe gönderme yapma amacı da yoktur.

www.aliozdemir.net